Sevgili Velimiz ,

 Anne baba olacağı müjdesini almak, bir insan için en güzel haberdir. Bu haberin ardından başlarız hayaller kurmaya… Ona kıyafetler alırız, yatağını yapar, heyecanla onu beklemeye koyuluruz.

Sonra çocuk dünyaya gelir. Onun fiziksel ihtiyaçlarını gidermek için büyük emek veririz. Günlük yoğurtlar hazırlar, vitamin dolu meyveleri rendeleriz. Kurulan hayaller farklılaşmaya başlar. Artık sağlıklı bir çocuğa sahip olmanın yanında; “Yavrum iyi insan olsun” hayalleri de kurmaya başlarız. Onlar için pek çok fedakârlık yaparız, sırf iyi insan olsunlar diye…

Ama ne demektir iyi insan olmak?

 İyi insanlar neler yapar?

“İyi insan” kavramının içini hep birlikte doldurmak amacıyla yavrularınızı bize emanet ettiniz. Allah’ın size verdiği o muhteşem emanetleri bizimle paylaştınız. Onlar için kurduğunuz ve kurduğumuz hayallerin gerçekleşmesi adına ortak adımlar atmamız gerekiyor.

Bu adımlardan biri de “Değerler Eğitimi” çalışmaları. Değerler Eğitimi, insanın insanca yaşamı için şart olan değer ve davranışların öğrencilerimize kazandırılması amacı ile yürüttüğümüz bir programdır. Ancak bizler eminiz ki, sizin desteğiniz olmadan bunu başarmamız imkânsız.

Bizler, yaptığımız çalışmalar sonunda; millî, manevî, ahlaki, kültürel ve evrensel değerleri öğrencilerimize kazandırmayı ve bunları davranışa geçirmelerini hedefliyoruz. Böylelikle toplumsal çözülmenin de önüne geçilebileceğini düşünüyoruz.

Anne, babalar ve eğitimciler olarak sormamız gereken sorular şunlardır;

ž     İçinde bulunduğumuz ortam ve çevre istediğimiz değerlere sahip çocukları yetiştirmek için uygun mu?

ž     Her şeyi çocuklarımız adına düşünüp yaparken sorumluluk sahibi olabilecekler mi?

ž     Bu kadar şiddeti televizyonlarda seyrederken barışçıl olabilecekler mi?

ž     Aşırı koruma ve müdahaleci davranırken özgüvenleri gelişecek mi?

ž     Biz şimdi onlar mutlu olsun, üzülmesinler diye uğraşırken, onlar mücadele etmeden mutlu olabilecekler mi?

ž     Onlar için her şeyin en iyisi düşünülürken çocuklarımız ailesine, vatanına ve milletine yararlı bireyler olabilecekler mi?

Biz değer etkinliklerine başlarken sizlere mektuplar göndererek, yapacaklarımız hakkında sizleri bilgilendirip, sizden beklentilerimizi sizlerle paylaşacağız.

İlk değerimiz,  “SEVGİ”  

TDK’ ya göre sevgi; “İnsanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu” olarak tanımlanır.

 Sevgi, insan sevgisi, çocuk sevgisi, çevre-doğa sevgisi, hayvan sevgisi, anne baba sevgisi, Allah sevgisi gibi pek çok çeşide de ayrılabilir.

            Eski Yunan ve İslâm felsefesinde de, sevgi evrende birleştirici ilke olarak sayılmıştır. Tarihte de günümüzde olduğu gibi tüm felsefelerin temel kavramlarından biri olarak gösterilmiştir.

                  Sevgi insanların ruhunda bulunan değerli ve olumlu bir yetenektir.

            Fakat insanlar bu yeteneklerini her zaman ideale yakın bir değer olarak kullanamamaktadırlar. Yani insanlar birbirlerini gerektiği gibi sevememektedirler.

                  ´Gerçek sevgi´; merhamet, şefkat, fedakârlık gibi davranışlarla, uygulamalarla kendini gösterir; aksi takdirde kuru bir laftan ibaret kalır.

            Gerçek mutluluk, ebedi olmayan maddi değerlerle değil, ebedi olan canlı varlıklara, özellikle insan ruhlarına duyulan sevgiyle ve hareketlerle ilgilidir.

Bu değerle ilgili çalışmaların sonunda öğrencilerimizin

1. Kendini sevme ve kendiyle barışık olma
2. İnsan sevgisini, doğa ve hayvan sevgisini öğrenme ve çevresiyle paylaşma
3. Sevgisini, olumlu duygu ve düşüncelerini ifade etme
4. Yaptığı işleri severek yapmayı öğrenme
5. Manevi değerler sevgisini kazanmanın yollarını öğrenme ve paylaşma
6. Toplumsal yaşamda güler yüzlü olma
7. İçtenlikle davranmayı öğrenme ve hayatında uygulama gibi davranışlar kazanmalarını bekliyoruz.
Çocuklarımızın sevgi dolu bireyler olmaları için;

Temel ihtiyaçlarını en uygun biçimde karşılayan, kişide kendi kendisini doyurabilme yetisi geliştiren, sevgi, eğitim ve disiplini en sağlıklı biçimde ve oranda içinde bulunduran bir tutum izlemeliyiz.

İnsan ruhunun üretebildiği en gönül okşayıcı duygulardan biri olan sevgiyi, çocuklarımızdan esirgememeliyiz.

Sevgi, övgü ve takdir insana değerli olduğu duygusunu verir; değerli olduğunu hisseden insan da çevresine değer verir. Çocuklarımıza değer vermeliyiz.

Çocuk, sevme yeteneğini sevilerek kazanır. Sevmeden önce sevilmeyi öğrenir. Sevmek öğrenilen bir davranıştır. Onlara sevgiyi öğretmeliyiz.

Çocukluğunda sevgiye doymamış insanın dengeli bir kişilikte geliştirmesi de başkalarını sevmesi de imkânsızdır. Sevgimizi paylaşmalıyız.

Çocuklarımıza sarılarak sevgimizi göstermekten kaçınmamalıyız.

Çocuklarımız hata yapsa bile asla onları sevmemekle tehdit etmemeliyiz.